Nə vaxtsa başa düşəcəksən ki,həyatda heç
vaxt xəyanət etməyən insanlar da olur.Elə insan ki,ona həmişə güvənə
bilərsən, heç vaxt sənə arxadan zərbə vurmaz.Amma buna görə çoxlu
xəyanətlərdən keçməli olacaqsan.
Nə vaxtsa başa düşəcəksən
ki,xarici parıltı-daxili alovun qarşısında heç nədir.Çünki xaricdə olan
nə varsa bir gün yağış damcılarının altında yuyulub gedəcək.Daxildə
olan alov həmişə yanacaq.Lap kiçik bir közü qalsa da-onu üfürsən
yenidən alışacaq və səni isidəcək.Amma bunu başa düşənəcən çox
aldanmalı olacaqsan.
Nə vaxtsa başa düşəcəksən ki,həyatın boyu
rastlaşdığın formulların,aforizmlərin çoxu boşdur,mənasızdır,nə olsun
ki gözəl səslənir.Adi söz yığınından başqa bir şey deyil.Ancaq o
həqiqətlər vacibdir ki,sən ona özün çatmısan,öz gücünə güvənərək.Amma
bunun üçün çox yalanlarla üzləşməli olacaqsan.
Nə vaxtsa başa
düşəcəksən ki,xeyirxahlıq,səmimilik,sevgi,mehribanlıq və qayğı sənin
daxili gücünü göstərir.Zəiflik əlaməti deyil.Amma buna əmin olmaq üçün
çox zəiflərə dayaq durmalı olacaqsan.
Nə vaxtsa anlayacaqsan kİ, sevgi səni xəyallarla reallıq arasında saxlayan bir yoldur. O var olmayan, amma
varlığına hər zaman inandığımız bir məfhumdur. Və bir gün anlayacaqsan
ki, qarşındakından səni sevirəm sözünü yox, sənə dəyər verirəm sözünü
eşitmək daha böyük xoşbəxtlikdir. Sevgi ötəri hisslərdir amma hörmət hər zaman vardır.
NƏ VAXTSA ANLAYACAQSAN KI O SƏNİ SEVMƏSƏ DƏ, SƏNƏ ÇOX BÖYÜK DƏYƏR VERİR!
Nə
vaxtsa sən məni çağırmaq istəyəcəksən.Dözülməz dərəcədə.Bunun üçün
xudpəsənliyini,lovğalığını adlayıb keçmək lazım gələcək.Qürurunu
yox,lovğalığını və məni tapmaq.
Mən..? Mən isə....
|