Sevgi
nədir, necə olur, harda gizlidir? Bir körpənin gülüşündə mi? Yoxsa bir
çiçəyin qoxusunda mı? Bəlkə günəşin doğuşunda,bəlkə de ananın ürəyində…
Tərif edə bilərsiniz mi sevgini?
Yaşaya bilərik mi onsuz? Havasız, susuz yaşaya bilərik ki, sevgisiz də yaşaya bilək?!…
Ruhlara can verən, qan verən sevgi deyilmidir?
Onunla yaşayar ümümidlər, yaxın olur uzaqlıqlar, asan olur çətinliklər…
Sərbəstlikdir sevgi… Sərbəstcə yaşandıqca hiss edilir ancaq…
Tutsaq
olarsa sevgi, sevgi sayılar mı heç? Vurularsa zəncirlərə, qoyularsa
barmaqlıqlar arxasına, çırpınar durar can verən quşlar kimi… Hissetməkdir sevgi. Günəşi, çiçəyi, hətta buz kimi bir qəlbin yumuşadığını hiss etmək…
İsinir içimiz onun fərqini duyunca…
Sevgilər
paylaşdıqca gözəlləşir, çoxalır. Böyüyür, dolanıb budaqlanır. Sarıyar
qolları hərkəsi. Onunla atılır neçə dostluqların təməli., onunla
qurulur yeni dünyalar…
Sevgini göstərməyin bir neçə yolları
vardır. Sözlərlə bəlli edildiyi kimi, davranışlarla da bəlli edilə
bilinir. Bəzən sözlərimizlə çatdıra bilmədiyimiz duyğularımızı, isti
bir gülüş, bir toxunuş, bir gül necə gözəl çatdırır elə deyil mi?
Hörmət
göstərilməyən sevgilər çox təəssüf ki, qısa zamanda ölməyə məhkumdur.
Sevgi, hörmət çərçəvəsində genişlənir, qalıcılığını qoruyur. Hətta
güclənərək davam edər. Çünkü ən uca duyğudur o… Xoşbəxtliyin
qaynağı sevgilərdədir. Buna görə də uşaqlarımıza, kiçik yaşlarda
sevgini öyrətməyə çalışaq. Sevgimzin növü nə olursa olsun, bildirməkdən
çəkinməyək. Ruhən və cismən məhv olmamağımız üçün sevdiyimizi hiss
etdirək…
Çünkü: Sevgilər paylaşdıqca çoxalır və gözəlləşir…
Sevgide korku yoktur. Tersine, yetkin sevgi, korkuyu siler atar. Çünkü korku cezalandırılma düşüncesinden ileri gelir. Korkan kişi, sevgide yetkin kılınmış değildir.Biz seviyoruz. Çünkü önce O bizi sevdi.
